Wat is nu eigenlijk het verschil tussen drang en dwang? Ik ben het boek ‘onvrijwillige hulpverlening gaan lezen en vond dat ze voor beide een mooie benaming hadden;- drang à sociaal onvrijwillig
- dwang à wettelijk onvrijwillig
Wat bedoelen ze met sociaal onvrijwillig? Ik denk dat ik daar het beste een voorbeeld voor kan gebruiken om dat te verduidelijken.
Een psychiatrische patiënt die binnen een instelling verblijft, weigert medicatie in te nemen. Door te gaan onderhandelen, kun je iemand soms motiveren om te doen wat het beste is voor hem/haar, ook al beseft hij/zij dat op dat moment niet zo. In dit geval werd er gezegd dat hij zijn shag niet zou krijgen wanneer hij de medicatie niet zou innemen. Als de patiënt er voor kiest om geen medicatie in te nemen, zitten er niet zulke grote consequenties aan. Het blijft in die zijn een eigen keuze om iets wel of niet te doen.
Een psychiatrische patiënt die binnen een instelling verblijft, weigert medicatie in te nemen. Door te gaan onderhandelen, kun je iemand soms motiveren om te doen wat het beste is voor hem/haar, ook al beseft hij/zij dat op dat moment niet zo. In dit geval werd er gezegd dat hij zijn shag niet zou krijgen wanneer hij de medicatie niet zou innemen. Als de patiënt er voor kiest om geen medicatie in te nemen, zitten er niet zulke grote consequenties aan. Het blijft in die zijn een eigen keuze om iets wel of niet te doen.
Met wettelijk onvrijwillig bedoelen ze het volgende;
De rechtbank legt een verdachte verplichte opname in een verslavingskliniek op inclusief twee jaar toezicht van de reclassering. Wanneer de verdachte zich hier aan onttrekt is hij strafbaar en kan bijvoorbeeld een voorwaardelijke detentie omgezet worden in een onvoorwaardelijke detentieperiode. Hier is niets vrijwillig meer aan, hij zal aan de voorwaarden moeten voldoen om een detentie te voorkomen. Of hij het nu eens is met de voorwaarden of niet, hij zal het toch moeten doen.
Wat ik mooi vindt om terug te lezen is de motiverende gespreksvoering. De hulpverlening valt en/of staat er mee. Zie je iemand die bijvoorbeeld verslaafd is en jij als hulpverlener ziet dat het beter is voor hem/haar om te stoppen? Dan begint alles met de motivering om te gaan stoppen. Eigenlijk komt heel mooi naar voren dat je dwang kunt voorkomen als de motiverende gespreksvoering/coaching slaagt.
De rechtbank legt een verdachte verplichte opname in een verslavingskliniek op inclusief twee jaar toezicht van de reclassering. Wanneer de verdachte zich hier aan onttrekt is hij strafbaar en kan bijvoorbeeld een voorwaardelijke detentie omgezet worden in een onvoorwaardelijke detentieperiode. Hier is niets vrijwillig meer aan, hij zal aan de voorwaarden moeten voldoen om een detentie te voorkomen. Of hij het nu eens is met de voorwaarden of niet, hij zal het toch moeten doen.
Wat ik mooi vindt om terug te lezen is de motiverende gespreksvoering. De hulpverlening valt en/of staat er mee. Zie je iemand die bijvoorbeeld verslaafd is en jij als hulpverlener ziet dat het beter is voor hem/haar om te stoppen? Dan begint alles met de motivering om te gaan stoppen. Eigenlijk komt heel mooi naar voren dat je dwang kunt voorkomen als de motiverende gespreksvoering/coaching slaagt.
Ik herkende veel van onze eigen specialisatie in het kader van motiverende gespreksvoering, het is zeker een mooi boek om te lezen en vind het zelf dan ook erg jammer dat wij dit boek niet op onze boekenlijst hebben staan.
Karin van der Heide
Geen opmerkingen:
Een reactie posten